- canlıcılık
- -ğı is. 〈哲、宗〉1. 生命由超物质的精神力所创造的学说2. 灵魂独立说; 灵气说3. 万物有灵论, 泛灵论
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
Türkçe-Çince Sözlük. 2014.
canlıcılık — is., ğı, fel. 1) Olup bitenin, ruhlar alanının gizli güçleri tarafından yönetildiğine inanan ilkel anlayış, animizm 2) Bağımsız bir ruhsal varlığın insanda ve doğa nesnelerinde yerleşik olduğuna inanan ilkel dinî görüş 3) Tek ve aynı ruhun fikrî… … Çağatay Osmanlı Sözlük
animizm — is., fel., Fr. animisme Canlıcılık … Çağatay Osmanlı Sözlük
canlıcı — sf., fel. Canlıcılık yanlısı olan … Çağatay Osmanlı Sözlük